Ethno fusion

Same Suki

Zmień język:

english

Fot. Bartek Muracki

Sięgają do etno, klasyki, rozrywki, piosenki aktorskiej, bo na co dzień grają w wielu innych projektach, zespołach o różnorodnych nurtach muzycznych. Te doświadczenia umiejętnie połączyły teraz w nowym folkowym zespole.

Formacja grająca folk, etno, muzykę kobiet z miasta, inspirowaną muzyką ludową. Zespół powstał w Warszawie w 2012 roku, a założyło go pięć kobiet z różnych muzycznych środowisk, które postanowiły stworzyć wspólny projekt oparty o muzykę ludową. Już na początku działalności wzbudził on zainteresowanie nie tylko fanów folku ale i jurorów znaczących festiwali. W pierwszym roku działalności zespół zdobył Nagrodę Specjalną na Festiwalu "Nowa Tradycja 2012", a rok później II miejsce i Nagrodę Publiczności na Mikołajkach Folkowych w Lublinie oraz I miejsce i "Złotą Fujarę" na 4 Dragon Folk Fest w Poznaniu. Do konkursowych trofeów panie dorzuciły Nagrodę dla Najciekawszego Zespołu Polskiego roku 2014 na Festiwalu TransVOCALE we Frankfurcie nad Odrą. Także rok po rozpoczęciu działalności zespół wydał swoją debiutancką, bardzo dobrze przyjętą płytę "Niewierne".

W ślad za tym i sukcesami przyszły zaproszenia na prestiżowe festiwale. W roku 2014 Same Suki wystąpiły m.in. na OFF Festivalu w Katowicach, Globaltice w Gdyni i Dźwiękach Północy w Gdańsku.

Same Suki wykorzystują w niekonwencjonalny sposób tradycyjne instrumenty etniczne i akustyczne (m.in. suka biłgorajska, fidel płocka, cajon, bendir, gadułka, wiolonczela), które w połączeniu z nietradycyjnym śpiewem (sięgającym m.in. po środki wyrazu charakterystyczne dla teatru) i własnymi tekstami, opowiadającymi o codziennych zdarzeniach, stawiają ten zespół w gronie ciekawszych wykonawców łączących tradycję i współczesność na polskiej scenie folkowej. Na ostateczny kształt utworów na pewno wpływa to, że tworzą je same panie, ale również to, że na co dzień grają w innych stylach - klasycznym, etno czy rozrywkowym. Ale podstawę ich repertuaru stanowią tradycyjne utwory z różnych regionów Polski (zwłaszcza z Mazowsza i Kujaw), w autorskim, zespołowym opracowaniu. Sporo o historii, pochodzeniu nazwy i początkach zespołu przeczytacie w wywiadzie, którego tuż przed premierą debiutanckiego krążka udzieliły Folk24 Patrycja Napierała i Helena Matuszewska.
Kolejna płyta ukazała się pod koniec roku 2018. Do tego czasu zespół udanie koncertował. Na nowej płycie "Ach mój Borze", pojawiły się nowe inspiracje i nowe instrumentarium, choć nagrano ją w tym samym składzie co pierwszą. Rok 2018 to obok premiery płytowej, także zmiany w zespole. Grupę opuściły Marta Sołek (suka biłgorajska, fidel płocka, gadułka) i Justyna Meliszek (wiolonczela, śpiew), a dołączyła do składu Kamila Borowiak.

Skład zespołu:

Magdalena Wieczorek – śpiew, kazoo
Helena Matuszewska – suka biłgorajska, kaszgar, głos i chórki
Kamila Borowiak – wiolonczela
Patrycja Napierała – cajon, bodhran, log drum, djembe, bębny obręczowe, baraban